​Text:

​

Δεν μέθυσε πολλούς απόψε η νοσταλγία της άνοιξης, κι ούτε λουλούδια φανήκαν στις θολές σου σκέψεις

Ξεφτισμένες μόνο απόπειρες ευτυχίας και κάτι βράδια στα στενά του Κορυδαλλού μύρισε

Εγώ εσένα δεν σε ήξερα μόνο είχα ακούσει πως ζεις κάπου ανάμεσα σε σκιές ανθρώπων και αλκοόλ

Θα πεις και τι άλλο να κάνει κανείς όταν θυμάται τον κόσμο γύρω του;

Ξεχνά τις μίζερες ζωές και σμίγει με το όνειρο ή αν θες με τις εξαρτήσεις του σήμερα

Έτσι  μπορείς να πεις πως ζεις αξιοπρεπώς ή μάλλον βρίσκεις απλά τη δύναμη να το κάνεις

Δεν ξεχνάς, ποτέ σου δεν μπορούσες άλλωστε και αυτό ήταν κατάρα

Δεν φεύγεις γιατί ποτέ δεν ήσουν τόσο γενναίος

Δεν επιμένεις γιατί αυτό θέλει τη δύναμη που με τα χρόνια έχασες

Μόνο γελάς με τους γύρω σου γιατί ποτέ δεν προσπάθησαν να μάθουν

Κ γαλήνια περνάς στην επομένη μέρα στη γη των μικρών ηρώων του χθες

​

-Οδυσσέας Γκάλλιος

​